ROTTERDAM – Voor de kust van Canada is een vrachtschip van de Holland-Amerika Lijn gezonken. De veertig opvarenden van de Schiedyk konden op tijd het schip verlaten.
Het schip had kort daarvoor de haven van Gold River verlaten. Zo’n 250 kilometer ten noordwesten van de havenstad Vancouver liep het schip aan de grond. Kort daarop zonk het. Voor zover bekend is er niemand gewond geraakt.
Het vrachtschip was onderweg naar Portland in de Verenigde Staten. Het had 1689 ton houtpulp en 1000 ton graan aan boord.
Slecht weer
Volgens de eerste berichten was er sprake van mist en storm ten tijde van het ongeluk. Daardoor liep het schip op het rotspunt. In drie ruimen liep het water toen naar binnen.
Kapitein Van Dijk besloot om een deel van de 40-koppige bemanning van boord te sturen. Hijzelf en vijf vrijwilligers bleven achter. De 34 opvarenden die van boord gingen zaten zeker zes uur in een reddingsboot, drijvend in de baai bij Gold River.
SS Schiedijk. Foto: rechtenvrij
Toekijkend
“Het was een vreemde ervaring”, zegt matroos Gerrit Baan (23) tegen De Tijd. “De Schiedyk verdween steeds verder onder de waterspiegel. Maar het bleef ons helpen, want de verlichting was aan. Tot op het laatste moment heeft de carbidverlichting op de pijp gebrand”
Volgens de matroos hebben de mannen in de reddingsboot de tijd gedood door liedjes te zingen als ‘hand in hand kameraden’. In volle borst welteverstaan. De mannen werden zes uur later opgepikt door een Canadese ijsbreker.
De zes overgebleven opvarenden, inclusief kapitein Van Dijk, bleven tot het einde aan boord van het schip, waarschijnlijk in de hoop het te kunnen redden. Vlak voordat het schip definitief zonk, ging ook Van Dijk van boord.
Dit artikel gaat verder onder deze advertentie
19 jaar oud
Het MS Schiedyk is van oorsprong een stoomschip. Het werd in 1949 gebouwd als stoomschip, maar aan het begin van de jaren ’60 werd het omgebouwd tot de huidige vorm. Het schip heeft altijd gevaren aan de oostkust van Noord-Amerika, totdat het werd ingezet aan de westkust.
Het is niet de eerste tegenslag voor de Holland-Amerika Lijn. De afgelopen jaren moesten de Nieuw-Amsterdam en de Rijndam langere tijd uit de vaart worden genomen.
Of de Schiedyk geborgen kan worden is nog niet duidelijk.
Hoe ging het verder?
Het lijkt een redelijk helder verhaal, maar de waarheid was behoorlijk anders. Dat bleek toen een paar dagen later de tweede stuurman van het schip aankwam op Schiphol. Volgens Van der Put was er absoluut geen sprake van slecht weer en dichte mist, zoals eerder werd gezegd.
Niet alleen de stuurman, ook de geïnterviewde matroos Baan benadrukte dat er helemaal geen sprake was van noodweer, zoals eerder door de Holland Amerika-Lijn wel naar buiten werd gebracht.
Volgens de stuurman was het windstil en was het zicht prima. De stuurman vergeleek het water met een fjord. De vaargeul was een mijl breed en aan beide kanten rezen de rotsen omhoog.
Stuurman Van der Put lag op het moment dat de rots werd geraakt in zijn hut. Van een technisch mankement was geen sprake, volgens de tweede stuurman. Wel was het water vrij onbekend en was de haven van Gold River pas twee jaar open. Het was de eerste keer dat de Schiedyk er aanmeerde.
De kapitein is op dat moment achtergebleven in Canada, om mee te helpen bij het onderzoek. Duikers hebben dan al vastgesteld dat de zijkant van het schip over meer dan honderd meter is opengescheurd.
Al vrij snel richt het onderzoek zich op de rol van kapitein Van Dijk. Hij was aanvankelijk van boord gegaan, maar ging later met de vrijwilligers terug aan boord, toen bergers bij het schip arriveerden. Een poging het schip te redden mislukte.
Omdat kapitein Van Dijk tot het allerlaatste moment wachtte met weer van boord gaan, dreigde de reddingboot met de zes mensen erin bijna meegezogen te worden met het zinkende schip.
Een paar dagen later komt Van Dijk ook terug in Nederland. Hij verklaart dat hij niet is afgeweken van de adviezen die hij kreeg van de Canadese loods, die bij hem op de brug stond, toen het ongeluk gebeurde.
Een half jaar later wordt de kapitein door de Raad voor de Scheepvaart voor twee maanden geschorst. Volgens de inspecteur heeft de kapitein te laat ingegrepen toen de loods een fout maakte bij het inzetten van een bocht. De snelheid van het schip lag te hoog en de loods was onervaren. Na het ongeluk heeft de kapitein goed gehandeld, oordeelt de raad.
Het schip wordt niet geborgen. De reparatiekosten zijn te hoog. Het schip komt uiteindelijk ondersteboven te liggen. Bij laagwater komt de bodem van het schip boven het water uit. De Holland-Amerika Lijn neemt de Cheshire over als vervanging van de Schiedyk.
Bronnen:
Telegraaf – 11-01-1968 – Kapitein van Schiedyk terug in thuishaven
De Tijd – 05-01-1968 – Nederlands vrachtschip gezonken
Het Vrije Volk – 05-01-1968 – Opvarenden (40) gered – Schiedyk bij Canada gezonken
De Telegraaf – 08-01-1968 – Levensgevaarlijk
Het Vrije Volk – 26-07-1968 – Kapitein van Schiedyk mag twee maanden niet varen
Tekst: Dave Datema
Gepubliceerd op: 03-01-2017
Verhaalnummer: 55