ROTTERDAM – In Rotterdam is afgelopen nacht de eerste lading met Noors bronwater aangekomen die een einde moet maken aan tekort aan drinkwater in de stad. Kraanwater is nauwelijks te drinken, omdat het veel te zout is, maar het alternatief gaat 56 cent per liter kosten. Dat is zo lucratief, dat inmiddels ook een tweede bedrijf heeft aangekondigd dat ze flessen met water gaan verkopen in Rotterdam.
Vannacht arriveerde een vrachtwagen met zevenduizend liter ‘natuurzuiver drinkwater’. Later deze week arriveert nog eens vijftienduizend liter Norwater, zoals het water heet, per schip.
Tweeliterpakken ‘Norwater’ worden op de markt gebracht voor een prijs van fl. 1,12. Ter vergelijking: duizend liter leidingwater kost nog geen twee kwartjes.
Initiatiefnemer van het transport was Van der Waal Zuivelproducten uit Rotterdam. “Wij weten uit ervaring dat er in het Rotterdamse gebied grote vraag naar goed drinkwater bestaat”, liet directeur Van der Waal weten aan Het Vrije Volk.
De vorige keer dat de drinkwatervoorziening te maken had met veel te zout water was in 1963. “Toen hebben we ziekenhuizen en bejaardentehuizen bevoorraad met goed water en daarom weten we dat er behoefte is aan zuiver water. Ook voor patiënten die een zoutloos of zoutarm dieert hebben”, aldus Van der Waal. In 1963 werd in een winkel van Van der Waal 5000 tot 600 liter per dag verkocht.
Concurrentie
De prijzen die in Rotterdam betaald gaan worden voor drinkwater heeft ook de aandacht getrokken van andere bedrijven. Frisdrankbedrijf Sunkist in Maarheeze (Brabant) heeft laten weten op korte termijn ook flessen met drinkwater aan te leveren, uit de eigen Brabantse ondergrond. “We hebben gaten geboord in de grond. Door leidingen welt schoon water omhoog”, zegt directeur Van Engelen in de GPD-bladen. “Het is schoon en drinkbaar. We doen er van alles mee en we noemen het ook behandeld water.”
De prijs van het Brabantse water ligt rond de vijftig cent voor een literfles.
Dit artikel gaat verder onder deze advertentie
Zout water
Het drinkwater in Rotterdam heeft al decennia een imagoprobleem. Het is niet al te best van kwaliteit en moet met chloor behandeld worden. Vorige week sloeg de directeur van het waterleidingbedrijf in Rotterdam écht groot alarm.
“In de 22 jaar dat ik aan het Rotterdamse waterleidingbedrijf verbonden ben, heb ik nog nooit zo’n situatie meegemaakt als nu”
Directeur Ligtenhart van het Drinkwaterbedrijf Rotterdam in Het Vrije volk (08-11-1971)
De waterstand in de rivier was zo laag, dat het zoute zeewater ver landinwaarts kon komen, ver voorbij de inlaatpunten voor het drinkwater bij de Beerenplaat. De maximale hoeveelheid zout in het drinkwater is 500 mg per liter. Volgens de laatste metingen ligt de hoeveelheid nu rond de 545 mg per liter. Boven de 700 mg zout per liter is het water absoluut ondrinkbaar.
Er zijn meerdere maatregelen genomen om de verdere toevoer van zout een halt toe te roepen. Zo werd de stormvloedkering van de Hollandse IJssel bij Capelle aan den IJssel tijdelijk gesloten. Ook in de Hollandse IJssel is het zoutgehalte inmiddels te hoog. De kering was tien uur gesloten. Langer was niet mogelijk vanwege de vuilafvoer in de rivier.
Rotterdam en omgeving krijgen nu al een paar dagen ook water uit het Amsterdam-Rijnkanaal aangeleverd via een speciale verbinding door Zoetermeer, die speciaal voor dit soort situaties is aangelegd. Er wordt al jaren gewerkt aan een verbetering van de drinkwatervoorziening, maar een definitieve oplossing is nog altijd niet af.
Het probleem wordt nog eens vergroot door zoutlozingen in Frankrijk. De Nederlandse overheid heeft dan ook aan de Fransen gevraagd of de zoutlozingen, die noodzakelijk zijn bij de Kalimijnen in het Franse stroomgebied van de Maas, te staken.
Hoe ging het verder?
Een week na de aankondiging van Sunkist, komt ook een limonadefabrikant uit Baarle Nassau met de mededeling dat ze binnen een paar dagen tafelwater op de markt gaan brengen. Zij vragen 45 cent per liter.
Uiteraard twijfelt Van der Waal of zijn nieuwe concurrenten wel zulk zuiver water kunnen aanbieden zoals hij dat doet. Een week na het begin van de prijzenoorlog met drinkwater, arriveert er nog een schip met twintigduizend liter water. Een dat later meldt Van der Waal dat er al 40.000 liter drinkwater is verkocht. De Telegraaf trekt dan ook de conclusie dat er ‘geld als water wordt verdiend’.
Toch wordt er ook behoorlijk gemopperd over de hoge prijzen voor het drinkwater. Burgemeester Thomassen van Rotterdam vindt dat er niet terecht zo wordt geklaagd. Hij benadrukt dat het drinkwater uit de kraan goed te drinken is. “Het is waanzinnig dat de mensen veel geld neertellen voor een pak water, terwijl Rotterdam voor hetzelfde geld 1000 liter goed drinkwater levert”, zegt de Burgemeester in de GPD-bladen.
Een week later wordt de markt voor het Noorse water fors uitgebreid. Dan wordt het water ook verkocht in Delft en Leiden. De prijs voor een tweeliterpak is dan wel opgeklommen van fl. 1,12 naar fl. 1,20.
Als twee weken later forse regenval in Duitsland en Frankrijk ook de Nederlandse rivieren bereikt, is het probleem snel achter de rug. Het duurt dan nog wel drie weken voordat het zoutgehalte weer op een normaal niveau zijn gekomen.
Twee jaar later worden in de Biesbosch de eerste extra spaarbekkens geopend. Er loopt een directe verbinding naar Rotterdam, zodat mensen Biesbosch-water uit de kraan krijgen.
Bronnen: (van de informatie, niet van het water)
Trouw – 08-11-1971 – Stormvloedkering tijdelijk dicht om zout te stoppen
Het Parool – 09-11-1971 – Drinkwater in Rotterdam nog steeds schaars
Het Vrije Volk – 11-11-1971 – Water, mooie Handel. Frisjongens doen mee
Tubantia – 11-11-1971 – Lekker water in Rotterdam kost vanaf morgen 66 cent per liter
Het Parool – 11-11-1971 – Noors water
De Telegraaf – 11-11-1971 – Bedrijven beginnen handel in water
Het Vrije Volk – 15-11-1971 – Prijzenoorlog en weer meer water
NRC Handelsblad – 16-11-1971 – Noors water loopt hard
Auteur: Dave Datema
Gepubliceerd op: 10-11-2021
Verhaalnummer: 242