Den Haag – Het Nederlands voetbalelftal heeft een stunt neergezet, door de oefenwedstrijd tegen het nationaal amateurelftal van Engeland te winnen. Op een meer dan uitverkocht Houtrust in Den Haag werd met 2-1 gewonnen. Spartaan Henri ‘Huug’ de Groot was de grote man aan Nederlandse kant, met twee doelpunten.
Het Nederlands Elftal speelde acht jaar geleden voor het eerst een officiële interland. Sinds 1907 wordt het Engelse amateurteam om de twee jaar uitgenodigd. Sindsdien heeft Oranje alleen nog maar verloren.
De Engelsen staan bekend als de uitvinders van het voetbal en daarmee dus de beste ploeg van de wereld. Engeland kent al jaren een professionele competitie en een amateurtak. De beste amateurs worden voor deze ploeg geselecteerd. In 1900 en 1908 werd de ploeg Olympisch kampioen.
“Van al de internationale wedstrijden, die Nederland speelt, is die tegen Engelschen de voornaamste. Zij zijn immers onze leermeesters op het voetbalveld. Mulier heeft het spel uit Engeland hier gebracht. De toeren van Sparta en R.A.P. en later ook van andere verenigingen naar Engeland hebben het spel veel goed gedaan en de bezoeken van Engelsche vereenigingen, aan ons land gebracht, hebben onzen spelers veel geleerd.”
(Nieuwe Rotterdamsche Courant – 23-03-1913)
Ondanks dat niet de beste Engelse voetballers tegenover ‘Oranje’ staan, de profs doen immers niet mee, is het geen ploeg om te onderschatten. De Engelse amateurs wonnen alle zeven wedstrijden tegen Nederland, die tot nu toe zijn gespeeld (met onder meer een 12-2 en 9-1 overwinning). De beste prestatie is een 1-0 nederlaag in Engeland.
Maar de ploeg is niet onverslaanbaar. De Denen wonnen al een keer van een (verzwakt) Engels amateurteam. De Duitsers en de Belgen sleepten er een keer een gelijkspel uit.
Drukte
De autoriteiten en de voetbalbond hadden niets aan het toeval overgelaten. Op het Houtrust, het terrein van H.B.S., pasten 15.500 toeschouwers. De verwachting was dat het bijzonder druk zou worden bij het sportterrein.
Er waren extra trams en treinen geregeld die de toeschouwers van en naar het terrein zou vervoeren. Op het terrein zelf waren borden neergezet, zodat mensen konden zien waar ze naartoe moesten. Daarnaast was er een opmerkelijk en dringend verzoek aan de vrouwelijke bezoekers om hun ‘hoedenpennen te beschermen’. “Bij gelegenheden waar zoveel duizendtallen bij elkander komen, is het dragen van onbeschermde hoedenspelden uiterst gevaarlijk en onverantwoordelijk”, laat de organisatie weten.
De waarschuwingen voor drukte waren niet voor niets. Nog voordat het sportpark werd geopend, stonden er lange rijen voor Houtrust. Er wordt besloten om de hekken eerder te openen. Er zitten uiteindelijk tussen de 16.000 en 17.000 mensen op de tribunes als de wedstrijd begint.
Dat de wedstrijd niet alleen interessant is voor ‘het gewone volk’ blijkt wel uit de bezetting van de eretribune. Naast de burgemeester van Den Haag worden ook ministers, topambtenaren, generaals en zelfs een Belgische prins en prinses gezien.
Dit artikel gaat verder onder deze advertentie
Omzetting
De Engelse bondscoach van het Nederlands Elftal, Edgar Chadwick, was vlak voor de wedstrijd genoodzaakt om zijn plannen om te gooien. Door een heupblessure kon de 19-jarige Jan van Breda Kolff niet meespelen. Zijn plaats voorin werd ingenomen door Spartaan Henri de Groot. De Rotterdamse supporters noemen hem liefkozen Huug, verwijzend naar Hugo de Groot uit onze geschiedenislessen.
Oranje speelde wel in de gebruikelijke 2-3-5 opstelling.
Na de huldiging van Spartaan Bok de Korver vanwege zijn dertigste interland en de aftrap door burgemeester Van Karnebeek van Den Haag neemt Oranje meteen het initiatief. De Groot stuitte al snel op de Britse goalie Ron Brebner. Een paar minuten later was het wel raak, toen hij de bal simpel langs de doelman kon schuiven.
De openingstreffer zorgt voor een golf van blijdschap op Houtrust. Zou het dan eindelijk een keer lukken om de Engelsen te verslaan? De regenbui die op dat moment losbarst boven Den Haag kan de pret niet drukken.
Daarna breekt een sterke fase aan de Engelsen. Vooral sterspeler Vivian Woodward, voormalig international in het Engelse ‘profteam’, dook keer op keer gevaarlijk op voor het doel van Just Göbel. Na ongeveer een half uur spelen mag de spits van Chelsea weer uithalen. Göbel raakt de bal nog, maar kan het schot niet keren; 1-1.
De Vitesse-doelman sleept daarna Oranje erdoorheen. Meerdere keren weet hij te redden op Engelse doelpogingen. Als hij er daarna één keer naast zit, heeft hij het geluk aan zijn zijde. Woodward raakt de lat.
Ook na de rust zijn er kansen voor beide ploegen. Als Oranje vervolgens een vrije trap te nemen krijgt net buiten het strafschopgebied gaat Henri de Groot weer achter de bal staan. Zijn inzet wordt in de muur door een Engels been van richting veranderd. Toch verdwijnt de bal in het doel; 2-1.
In de resterende dertig minuten is het voor de Nederlandse toeschouwers vooral nagelbijten. De Engelsen voeren de druk verder op, maar Göbel maakt een koele indruk en redt keer op keer.
Aan de andere kant geven de Engelsen nu zoveel ruimte weg dat De Groot en Westra van Holthe meerder kansen krijgen, maar die niet verzilveren.
Dit artikel gaat verder onder deze advertentie
Volksfeest
Het eindsignaal van de Belgische scheidsrechter Barette zorgde voor een waar volksfeest.
“Het enthousiasme is niet te beschrijven. Die 17000 menschen staan te dansen, te juichen en te springen en brengen den spelers een geweldige ovatie. Het publiek dat de spelers wil huldigen, verbreekt ten kostte van jas of costuum de versperringen, hoe ook commissarissen dat trachten tegen te houden.”
(Het Nieuws van de Dag, 25-03-1913)
Meerdere spelers als doelman Göbel, Bok de Korver en David Wijnveldt gaan op de schouders. Ook de Engelse Vivian Woodward wordt in de hoogte getild door het overenthousiaste publiek. Op de schouders van het feestende publiek worden de spelers naar de kleedkamers gebracht. In de wandelgangen wordt de wedstrijd nu al omschreven als ‘het wonder van Houtrust’.
Nederland – Engeland (amateurs): 2-1
7’ 1-0 De Groot, 29’ 1-1 Woodward, 56’ 2-1 De Groot
Opstelling Nederland: Göbel (Vitesse), Wijnveldt (UD), Bosschart (Quick), Boutmy (HBS), De Korver (Sparta), D. Kessler (HVV), Van der Wolk (Sparta), Westra van Holthe (Achilles’94), De Groot (Sparta), Vos (UVV), T. Kessler (HVV).
Opstelling Engeland (a): Brebner (Chelsea), Ansell (Oxford City), Knight (Portsmouth), McWhirter (Leicester Fosse), Veitch (Stockton), Dines (Ilford), Shipway (Dulwich Hamlet), Littler (1st Kings Royal Rifles), Woodward (Chelsea), Douglas (Ilford), Callender (Stockton)
Scheidsrechter: Barette (België), Tromp (NL), Roberts (ENG)
Hoe ging het verder:
De overwinning van het Nederlands Elftal tegen de Engelse amateurs is voor deze periode een van de grootste sportprestaties van een Nederlandse ploeg. Tot aan de Eerste Wereldoorlog zou Oranje nog één keer uitkomen tegen het amateurteam, in november 1913. Toen won Engeland ‘gewoon’ weer met 2-1. De Nederlandse goal wordt gescoord door HBS-speler Joop Boutmy.
Van een ommekeer was ook geen sprake, want een paar weken later verloor Oranje kansloos van België met 4-2 (in vrijwel dezelfde opstelling).
Daarna duurt het tot 1935 totdat Nederland weer tegen de Engelsen speelt, dan tegen het ‘profteam’. Die wedstrijd wordt met 1-0 verloren. Dan doen er bij Oranje al spelers mee als Puck van Heel, Bep Bakhuys, Kick Smit en Kees Mijnders.
In de jaren ’50 volgen er nog twee wedstrijden tegen het amateurteam. In 1952 wordt met 2-2 gelijkgespeeld in Boothferry Park (Hull). Twee jaar later wint Oranje weer, met 1-0 in de Kuip. Daarna speelt het Engelse amateurteam nog wel wedstrijden tegen Oranje, maar dan spelen ook bij Oranje alleen maar amateurs.
De Korver
Voor het Spartaanse clubicoon Bok de Korver was het zeker zijn hoogtepunt in zijn interlandcarrière. Hij zou na deze wedstrijd nog twee keer in Oranje spelen, tegen België en nogmaals tegen Engeland.
De Korver werd voor de wedstrijd tegen Engeland gehuldigd voor 30 interlands, maar in feite was het zijn 29e. Een bondswedstrijd (geen officiële interland) werd meegerekend.
Tot het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog speelde Oranje nog vier wedstrijden, maar zonder De Korver. Nadat de oorlog was afgelopen was hij met zijn 35 jaar te oud om interlands te spelen, zo vond hij zelf.
Bronnen:
“SPORT. VOETBAL.”. “Provinciale Geldersche en Nijmeegsche courant“. Nijmegen, 22-03-1913.
“Sport. Voetbal.”. “Nieuwe Rotterdamsche Courant“. Rotterdam, 23-03-1913.
“SPORT EN SPEL. HOLLAND—ENGELAND.”. “De Maasbode“. Rotterdam, 23-03-1913.
“SPORT. Holland-Engeland 2-1. Voetbal. Een mooie Nederlandsche overwinning.”. “Het nieuws van den dag : kleine courant“. Amsterdam, 25-03-1913.
“SPORT EN SPEL. VOETBALUITSLAGEN.”. “De Maasbode“. Rotterdam, 25-03-1913.
Alle Football Online – England’s Matches Amateur
Tekst: Dave Datema mmv Sjoerd Bootsma
Gepubliceerd op: 01 oktober 2017
Verhaalnummer: 44