BRIELLE – De Brielse Maas is niet meer. Om kwart voor twee vanmiddag lag het ponton op haar plaats, waardoor het Brielse Maas plotseling het Brielse Meer is geworden. Daarmee is een grote stap gezet tegen de verzilting van de omgeving.
En het was alsof moeder natuur ermee speelde. In de loop van de ochtend stak de oostenwind op, waardoor het manoeuvreren nog een stuk lastiger werd. Het ponton werd daardoor richting zee geduwd. “Het is net de beroerdste wind, die we kunnen hebben”, mopperde de hoofduitvoerder tegen een verslaggever van Het Vrije Volk.
Maar de zes sleepboten kregen, met vereende kracht, het 3300 ton zware ponton steeds millimeter voor millimeter dichterbij de gewenste plek, het enige gat dat nog over was in de 1900 meter lange Brielse Maasdam.
De operatie begon vanmorgen rond tien uur. Een uur na het begin lag het ponton midden in het ‘Hellegat’, waar de stroming het sterkst was. Daarna werd het ponton tegen de stroming ingedraaid, zodat het goed kwam te liggen.
Toen een van de arbeiders een rood-wit-blauwe vlag omhoog hield, begreep het talrijk opgekomen publiek wat er aan de hand was: de klus was geklaard.
“Hoeden en petten gaan af, ingenieurs en autoriteiten drukken elkaar de hand en dan luisteren allen stil, doodstil naar de tientallen sleepbootsirenes, die in een rauw, maar toen ontroerend mooi concert de glorie van waterbouwkundig Nederland verkondigen. De mensen op Voorne, Putten en Rozenburg horen de triomf van deze dag.”
(Het Vrije Volk, 04-07-1950)
Een van de dijkwerkers ziet er wel de humor van in. “Zo nu kunnen die Geuzen Den Briel niet meer innemen”, hoort een verslaggever van Het Vrije Volk.
Onderzoek
Aan de klus is veel onderzoek vooraf gegaan. Zo heeft het Waterloopkundig Laboratorium in Delft met een miniatuurponton exact onderzocht hoe het ponton zou reageren met bepaalde stromingen.
Professor Thijssen keek tevreden naar hoe zijn werk in de praktijk uitpakte. Zelfs de wind gooide uiteindelijk geen roet in het eten.
Strijd tegen het zoute water
De aanleg van Brielse Maasdam was nodig in de strijd tegen het zoute water uit zee. Zeker door de aanleg van de Maasvlakte kan het zoute zeewater bij vloed wel stroomopwaarts in de rivier stromen, maar kan het moeilijk weer de weg terug richting de zee vinden. Dat was funest voor de landbouw- en veeteeltgebieden in Voorne, Putten en het Eiland van Rozenburg.
Ook zorgt het zeewater ervoor dat het chloorgehalte in de sloten in het westen van ons land verder toeneemt.
Vorig jaar werd een bedrag van 6,5 miljoen gulden uitgetrokken voor de strijd tegen het opdringende zoute water.
De Brielse Maas is nu een binnenmeer met een oppervlakte van 775 hectare (ruim 1500 voetbalvelden). Het water is nu nog zout, maar zal geleidelijk zoet worden. Daarvoor worden wel verdere maatregelen genomen, zoals de aanleg van inlaat- en uitlaatsluizen.
Bronnen:
Algemeen Handelsblad – 03-07-1950 – Brielse Maas is afgedamd
Het Vrije Volk – Het gat bij Oostvoorne is dicht!